Jeroen Bakkers heeft zijn PhD afgerond in 2000 aan de Universiteit Leiden in Nederland. Gedurende zijn tijd daar werd hij geïntroduceerd in het zebravissysteem en gebruikte hij het om de rol van glycosyltransferases tijdens de vroege ontwikkeling van vertebraten te bestuderen. 
Hij vervolgde zijn werk aan zebravisontwikkeling als een postdoc in het lab van Matthias Hammerschmidt aan het Max-Planck Instituut voor Immuunbiologie in Freiburg, Duitsland. Hier begon hij zijn werk aan Bmp en Wnt signalering tijdens de gastrulatie van de zebravis en isoleerde hij p63 (een lid van de p53 tumor suppressor familie) als een directe target van Bmp signalering. 
In 2003 kreeg hij een positie bij het Hubrecht Instituut, eerst als junior staff member en in 2008 als senior staff member en begon hij zijn werk aan hartontwikkeling gebruikmakend van zebravissen. In 2008 werd hem een VIDI beurs toegekend door de Nederlandse wetenschapsorganisatie NWO en in 2015 werd hij benoemd tot hoogleraar in Moleculaire Cardiogenetica aan het UMC Utrecht.

j.bakkers(at)hubrecht.eu